Η θωρακική οστεοχόνδρωση είναι μια χρόνια παθολογία κατά την οποία οι σπόνδυλοι των οστών και οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι που βρίσκονται ανάμεσά τους υφίστανται εκφυλιστικές αλλαγές. Οι καταστροφικές βλάβες σε αυτή τη ζώνη είναι αρκετά σπάνιες λόγω της χαμηλής κινητικότητας και της καλής προστασίας από το πλαίσιο της πλευράς. Η οστεοχόνδρωση της θωρακικής σπονδυλικής στήλης αναπτύσσεται απαρατήρητη, εξελίσσεται αργά αλλά επίμονα και διακρίνεται επίσης από μια σειρά από συγκεκριμένα συμπτώματα, που μεταμφιέζονται σε ασθένειες των εσωτερικών οργάνων. Από αυτή την άποψη, είναι πολύ σημαντικό να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια στα πρώτα, ήπια ακόμα, σημάδια προβλημάτων στην πλάτη. Η έγκαιρη θεραπεία βοηθά στην πρόληψη σοβαρών επιπλοκών.
Αιτίες και προκλητικοί παράγοντες
Οι εκφυλιστικές-δυστροφικές διεργασίες στα θωρακικά τμήματα της σπονδυλικής στήλης συμβαίνουν στο πλαίσιο ενδογενών διαταραχών και υπό αρνητικές εξωτερικές επιδράσεις. Η ανάπτυξή τους προκαλείται συχνότερα από τους ακόλουθους παράγοντες:
- κληρονομική προδιάθεση, η παρουσία ενός συγκεκριμένου συνόλου ελαττωματικών γονιδίων.
- υπερβολική σωματική άσκηση, ειδικά ανύψωση και μεταφορά διαφόρων βαρέων αντικειμένων.
- καθιστικός τρόπος ζωής, που προκαλεί συμφόρηση στην περιοχή των σπονδυλικών σωμάτων και των μεσοσπονδύλιων δίσκων.
- συγγενείς ή επίκτητες δομικές ανωμαλίες, για παράδειγμα, βοηθητικοί σπόνδυλοι, λόρδωση, κύφωση.
- τραυματισμοί στην πλάτη και/ή στο στήθος - κατάγματα, παρατεταμένη συμπίεση.
- πλατυποδία, κλαμπ πόδια?
- εξασθενημένη κυκλοφορία του αίματος σε οποιαδήποτε, όχι μόνο στη θωρακική περιοχή της σπονδυλικής στήλης.
- συχνή υποθερμία?
- υπέρβαρος;
- ενδοκρινικές παθολογίες, μεταβολικές διαταραχές, όπως διαβήτης, ουρική αρθρίτιδα, υποθυρεοειδισμός, υπερθυρεοειδισμός.
- συστηματικές ασθένειες - ρευματοειδής αρθρίτιδα, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, σκληρόδερμα.
- αγκυλωτική σπονδυλίτιδα.
Η δύναμη και η κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης στο σύνολό της εξαρτάται άμεσα από την κατάσταση του κάθε τμήματος. Η ασθένεια μπορεί να είναι συνέπεια μη αντιμετωπισμένης, σοβαρής οσφυϊκής ή αυχενικής οστεοχόνδρωσης.
Το κάπνισμα, ο εθισμός στο αλκοόλ και η μέθη, συμπεριλαμβανομένων των επαγγελματικών κινδύνων, προδιαθέτουν για την καταστροφή των μεσοσπονδύλιων αρθρώσεων με δίσκους που αποτελούνται κυρίως από χόνδρο. Η θωρακική οστεοχόνδρωση διαγιγνώσκεται συχνότερα στους ηλικιωμένους παρά σε νέους και μεσήλικες. Αυτό οφείλεται στη φυσική γήρανση του σώματος, στην επιβράδυνση των διαδικασιών αποκατάστασης και στην παρουσία μιας ή περισσότερων σωματικών παθολογιών.
Συμπτώματα και σημεία της νόσου
Το κύριο σύμπτωμα της εκφυλιστικής διαδικασίας είναι ο πόνος. Σε αντίθεση με την αυχενική και οσφυϊκή οστεοχόνδρωση, είναι εξαιρετικά σπάνια οξεία, καυστική, διάτρηση. Οι ασθενείς συνήθως περιγράφουν την ενόχληση ως θαμπή, πόνο ή πίεση. Το σύνδρομο πόνου μπορεί να ενταθεί κατά την κάμψη/γυρισμό του σώματος, τις άβολες ξαφνικές κινήσεις, κατά τη διάρκεια μιας κρίσης βήχα ή κατά τις αλλαγές θερμοκρασίας. Σημειώνεται η ακτινοβόλησή του — εξαπλώνεται πέρα από την πληγείσα περιοχή. Η οστεοχόνδρωση της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης εκδηλώνεται επίσης ως εξής:
- ακαμψία, αίσθημα περιορισμού.
- συγκεκριμένα κλικ, τσάκισμα κατά την αλλαγή της θέσης του σώματος.
- απώλεια ευαισθησίας, πάρεση με τη μορφή αίσθησης "σέρνεται χήνας", κάψιμο, μούδιασμα.
- μυϊκοί σπασμοί, περαιτέρω περιορισμός του εύρους κίνησης.
- υιοθέτηση μιας αναγκαστικής θέσης στην οποία δεν εμφανίζεται δυσφορία ή εκφράζεται ασθενώς.
- παθολογικές αλλαγές στη στάση, σε μεταγενέστερα στάδια - βάδισμα.
- μια ελαφρά μείωση της ανάπτυξης ως αποτέλεσμα της καταστροφής των μεσοσπονδύλιων αρθρώσεων και της σύγκλισης των σπονδυλικών σωμάτων.
Λόγω της συνεχούς έντασης των μυών της πλάτης, οι μύες του αυχένα και της πλάτης σπάνε επίσης, ο οποίος εκφράζεται στον πόνο αυτών των τμημάτων.
Η κλινική εικόνα της θωρακικής οστεοχονδρωσίας είναι ένας συνδυασμός συνδρόμων πόνου. Το γεγονός είναι ότι τα προσβεβλημένα τμήματα βρίσκονται σε μια κοινή ζώνη νεύρωσης με πολλά εσωτερικά όργανα. Εάν ένας μετατοπισμένος δίσκος έχει τσιμπήσει μια νευρική ρίζα που βρίσκεται κοντά στη σπονδυλική στήλη, τότε μπορεί να γίνει αισθητός ο πόνος σε αυτούς, προσομοιώνοντας κοινές παθολογίες:
- ο σοβαρός καρδιακός πόνος μοιάζει με στηθάγχη και ακόμη και με έμφραγμα του μυοκαρδίου.
- ο πόνος στους μαστικούς αδένες γίνεται ο λόγος για επείγουσα διαφορική διάγνωση για τον αποκλεισμό διεργασιών όγκου.
- Ο συνεχής ή περιοδικός πόνος στο δεξιό υποχόνδριο, στο στομάχι ή στο έντερο, μοιάζει με εκείνους που είναι χαρακτηριστικός της γαστρίτιδας, της χολοκυστίτιδας και των ελκωτικών βλαβών.
Όταν η οστεοχόνδρωση επιδεινώνεται, το κάτω μέρος της πλάτης ή η κοιλιά μπορεί να πονέσει. Οι ασθενείς μπερδεύουν την ενόχληση με σημεία νεφρικής παθολογίας ή γυναικολογικής νόσου. Απευθύνονται σε εξειδικευμένους ειδικούς, οι οποίοι στη συνέχεια παραπέμπουν τους ασθενείς σε νευρολόγο ή σπονδυλολόγο μετά από εξέταση.
Ταξινόμηση, κύριοι τύποι
Η κοινή ταξινόμηση της οστεοχονδρωσίας της θωρακικής σπονδυλικής στήλης βασίζεται στη φύση του συνδρόμου του πόνου. Υπάρχουν δύο τύποι του:
- ραχιαία ράχη - οξύς οξύς πόνος στο στέρνο, ο οποίος εμφανίζεται κυρίως κατά τη διάρκεια παρατεταμένης παραμονής σε μια θέση του σώματος, που συχνά περιπλέκεται από την αίσθηση έλλειψης αέρα κατά την εισπνοή.
- ραχιαία με τη μορφή ήπιων επώδυνων αισθήσεων στην πλάτη, που εμφανίζονται περιοδικά και υποχωρούν μετά την ανάπαυση.
Αυτή η διαίρεση της παθολογίας σε ομάδες επιτρέπει στον γιατρό να αποφασίσει γρήγορα για την επιλογή του αναλγητικού.
Σταδιακή ανάπτυξη της θωρακικής οστεοχόνδρωσης
Στην ανάπτυξή της, η οστεοχόνδρωση της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης περνά από τέσσερα στάδια. Το καθένα έχει τα δικά του συμπτώματα και ακτινογραφικούς δείκτες. Όσο πιο έντονη είναι η παραμόρφωση των δίσκων και των σπονδύλων, τόσο πιο έντονος είναι ο πόνος, η δυσκαμψία της κίνησης και η παραισθησία. Το στάδιο της νόσου καθορίζει τις θεραπευτικές τακτικές.
Στάδιο Ι
Δεν υπάρχουν ακόμη αλλαγές στην ακτινογραφία. Ωστόσο, ο μεσοσπονδύλιος δίσκος δεν διατηρεί πλέον καλά την υγρασία, χωρίς την οποία είναι αδύνατη η έγκαιρη αποκατάστασή του. Αρχίζει σταδιακά να αραιώνει, να χάνει τη δύναμη και την ελαστικότητα. Μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις εμφανίζεται ήπια ενόχληση στη θωρακική περιοχή. Ένα άτομο το αντιλαμβάνεται ως μυϊκή κόπωση και δεν συμβουλεύεται γιατρό. Επομένως, η νόσος σε αυτό το στάδιο είναι συνήθως ένα τυχαίο διαγνωστικό εύρημα κατά την εξέταση για άλλο λόγο.
Στάδιο II
Η δομή του ινώδους δακτυλίου γίνεται χαλαρή και ινώδης. Μια μεγέθυνση μιας ρωγμής στον δίσκο συμβαίνει με την προεξοχή του πολφικού πυρήνα προς αυτή την κατεύθυνση. Η απόσταση μεταξύ των παρακείμενων σπονδύλων μειώνεται, καθώς μειώνεται το ύψος του δίσκου, κάτι που φαίνεται καθαρά στις ακτινογραφικές εικόνες. Για να αντισταθμιστεί η κατανομή των φορτίων, ο μυϊκός ιστός είναι συνεχώς τεταμένος. Η δυσκαμψία αυξάνεται, η σοβαρότητα του πόνου εξακολουθεί να είναι μέτρια.
Στάδιο III
Ο ινώδης δακτύλιος σπάει με τον pulposus πυρήνα να συμπιέζεται πέρα από τα όριά του. Εμφανίζεται κήλη δίσκου, η οποία προκαλεί έντονα συμπτώματα και σοβαρές επιπλοκές. Παρατηρείται σημαντική παραμόρφωση των σπονδυλικών σωμάτων και σχηματισμός μεμονωμένων οστεοφύτων (αντισταθμιστικές οστικές αναπτύξεις). Το σύνδρομο πόνου γίνεται σταθερό, οι κινήσεις στην πλάτη περιορίζονται σημαντικά.
IV στάδιο
Σε αυτό το στάδιο, η διάγνωση της θωρακικής οστεοχόνδρωσης δεν είναι δύσκολη. Οι συνδετικοί ιστοί έχουν αναπτυχθεί και έχουν σχηματιστεί πολλαπλά οστεόφυτα. Οι παρακείμενοι σπόνδυλοι στο τμήμα είναι αποκλεισμένοι, πλήρως ή μερικώς ακινητοποιημένοι. Οι ρίζες των νεύρων συχνά πιέζονται από φλεγμονώδες πρήξιμο, οστικές αναπτύξεις και σπασμούς μυών. Αυτό εκδηλώνεται ως καυστικός πόνος. Ο ασθενής αντιμετωπίζει ελάχιστα τις δουλειές του σπιτιού και δυσκολεύεται να κινηθεί.
Επιπλοκές
Η ανάπτυξη δισκογενούς μυελοπάθειας, μιας δυστροφικής νόσου του νωτιαίου μυελού που προκύπτει κυρίως από συμπίεση από κήλη δίσκου, είναι επικίνδυνη. Αξίζει να σημειωθεί ότι με την οστεοχόνδρωση της θωρακικής σπονδυλικής στήλης, μια τέτοια επιπλοκή είναι σπάνια. Παρόλα αυτά, στην κλινική πράξη έχουν υπάρξει περιπτώσεις εντοπισμού δισκογενούς μυελοπάθειας σε ένα από τα κατώτερα τμήματα. Λόγω ενός σταδιακά αυξανόμενου νευρολογικού ελλείμματος, η μυϊκή δύναμη μειώνεται και τα τενοντιακά αντανακλαστικά αλλάζουν. Δημιουργούνται ισχαιμικές περιοχές και τα νευρικά κύτταρα πεθαίνουν (έμφραγμα νωτιαίου μυελού). Αυτό χαρακτηρίζεται από κινητικές διαταραχές, απώλεια ευαισθησίας και τροφικές διαταραχές.
Διαγνωστικά μέτρα
Στην πρώτη επίσκεψη, ο γιατρός ακούει τα παράπονα του ασθενούς, τον εξετάζει, αξιολογεί το επίπεδο ευαισθησίας, ελέγχει τα αντανακλαστικά των τενόντων, μελετά το ιατρικό ιστορικό και το ιστορικό τραυματισμών της σπονδυλικής στήλης. Η διάγνωσή του επιβεβαιώνεται από εργαστηριακές και οργανικές μελέτες:
- ακτινογραφία σε δύο προβολές, σύμφωνα με ενδείξεις - στοχευμένη εικόνα ενός συγκεκριμένου τμήματος.
- απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού;
- προκλητά δυναμικά.
- ηλεκτρονευρογραφία;
- ηλεκτρομυογραφία;
- γενικές κλινικές εξετάσεις αίματος και ούρων.
Για να εντοπιστεί η αιτία συγκεκριμένων συμπτωμάτων και να αποκλειστούν σωματικές παθήσεις με παρόμοιες κλινικές εκδηλώσεις, μπορεί να συνταγογραφηθεί ηλεκτροκαρδιογραφία, υπερηχογράφημα καρδιακών δομών και ηλεκτροεγκεφαλογραφία.
Μέθοδοι θεραπείας της θωρακικής οστεοχόνδρωσης
Η θεραπεία είναι ολοκληρωμένη, με στόχο την εξάλειψη των συμπτωμάτων και την πρόληψη της εξάπλωσης της παθολογικής διαδικασίας σε άλλα τμήματα της σπονδυλικής στήλης. Στο οξύ στάδιο, ο αφόρητος πόνος που καίει εξαλείφεται με ένεση φαρμάκων, συμπεριλαμβανομένης απευθείας στην πληγείσα περιοχή. Συνήθως εφαρμόζεται η χρήση γλυκοκορτικοστεροειδών σε συνδυασμό με αναισθητικά (φραγμοί φαρμάκων). Σε άλλες περιπτώσεις, η φαρμακευτική θεραπεία συνίσταται στη λήψη δισκίων, καψουλών, τρίψιμο σε αλοιφές και βάλσαμα. Η χρήση φαρμάκων από τις ακόλουθες ομάδες έχει αποδειχθεί αποτελεσματική:
- μυοχαλαρωτικά για την ανακούφιση των μυϊκών σπασμών.
- μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα με έντονη αναλγητική δράση.
- αντισπασμωδικά για τσιμπημένα νεύρα.
- μέσα για τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος.
- σκευάσματα με βιταμίνη Β6, που βελτιώνουν τη μετάδοση των νευρικών ερεθισμάτων και ενεργοποιούν την αναγέννηση.
Εάν έχει δημιουργηθεί ένα ριζικό σύνδρομο και έχουν προκύψει άλλες επιπλοκές, τότε το άτομο ζει συνεχώς με φόβο μήπως ξανανιώσει βασανιστικό πόνο και αυτό μπορεί να προκαλέσει ψυχικές διαταραχές. Η συνταγογράφηση ηρεμιστικών και αντικαταθλιπτικών μπορεί να αποτρέψει τέτοιες εξελίξεις. Εκτός από τα φάρμακα, οι ακόλουθες μέθοδοι χρησιμοποιούνται στη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας της θωρακικής σπονδυλικής στήλης:
- θεραπευτικό μασάζ, συμπεριλαμβανομένου του κενού και του βελονισμού.
- φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες - ηλεκτροφόρηση/υπερφωνοφόρηση, μαγνητική θεραπεία, παλμικά ρεύματα, θεραπεία UHF, εφαρμογές με οζοκερίτη ή παραφίνη, βελονισμός, ιρουδοθεραπεία.
- Φυσικοθεραπεία και γυμναστική.
- έλξη της σπονδυλικής στήλης.
Σε περιπτώσεις σημαντικής βλάβης των σπονδυλικών δίσκων και μυελοπάθειας, η χειρουργική θεραπεία συνταγογραφείται πάντα άμεσα. Αφαιρείται η κηλική προεξοχή, γίνεται μικροδισκεκτομή, αξιοποίηση παρακέντησης ή ανακατασκευή του δίσκου με λέιζερ, τοποθετείται εμφύτευμα ή σταθεροποιείται το τμήμα της σπονδυλικής στήλης.
Πρόληψη της θωρακικής οστεοχονδρωσίας
Ο κύριος στόχος της πρωτογενούς πρόληψης της θωρακικής οστεοχόνδρωσης είναι η εξάλειψη των παραγόντων που μπορούν να προκαλέσουν λέπτυνση και σκάσιμο του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Τι συστήνουν οι γιατροί:
- αποφύγετε το υπερβολικό άγχος στην πλάτη.
- θεραπεύστε έγκαιρα όλες τις ασθένειες - μολυσματικές, ενδοκρινικές, φλεγμονώδεις.
- αναζητήστε αμέσως ιατρική βοήθεια για τραυματισμούς στην πλάτη, ακόμη και εκείνους που φαίνονται μικροί με την πρώτη ματιά.
- να σταματήσετε το αλκοόλ και το κάπνισμα ή τουλάχιστον να τα περιορίσετε.
- ανανεώστε τη διατροφή σας με λιπαρά ψάρια, φρέσκα λαχανικά, φρούτα και γαλακτοκομικά προϊόντα.
- αποφύγετε την υποθερμία.
- Κάντε φυσικοθεραπεία για τουλάχιστον 15 λεπτά κάθε μέρα.
Τέτοια προληπτικά μέτρα είναι αποτελεσματικά για ήδη διαγνωσμένες παθήσεις της θωρακικής, αυχενικής ή οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Με τη βοήθειά τους, θα είναι δυνατό να αποφευχθούν οι παροξύνσεις και η εξέλιξη της εκφυλιστικής-δυστροφικής διαδικασίας.
Εάν έχετε σημάδια οστεοχόνδρωσης της θωρακικής σπονδυλικής στήλης και θέλετε να απαλλαγείτε από αυτήν, επικοινωνήστε με την κλινική για πλήρη, ικανή θεραπεία.
Ερώτηση απάντηση
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της μεσοπλεύριας νευραλγίας και της θωρακικής οστεοχόνδρωσης;
Στην πραγματικότητα, η μεσοπλεύρια νευραλγία είναι μια βλάβη των μεσοπλεύριων νεύρων, η οποία μπορεί να περιπλέξει την πορεία της οστεοχονδρωσίας. Υπάρχουν δύο κύριες διαφορές μεταξύ αυτών των παθολογικών διεργασιών. Η νευραλγία χαρακτηρίζεται από παροξυσμικό πυροβολισμό ή καυστικό πόνο, που εντείνεται ακόμη και με την εισπνοή. Η θωρακική οστεοχόνδρωση χωρίς προσβολή των ευαίσθητων νευρικών απολήξεων εκδηλώνεται με θαμπό, σαν μακρινό πόνο.
Και η δεύτερη διαφορά είναι η πρόβλεψη. Μετά την εξάλειψη της αιτίας της μεσοπλεύριας νευραλγίας, εξαφανίζεται χωρίς ίχνος. Η οστεοχόνδρωση ανταποκρίνεται καλά στη θεραπεία μόνο στα αρχικά στάδια ανάπτυξης.